زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

عقبة بن حجاج سلولی





عقبة بن حجاج سلولی، از بزرگان بنی‌سلول و از حاکمان اندلس بود. او سرانجام به سال ۱۲۳ ق درگذشت.


۱ - معرفی اجمالی



عقبة بن حجّاج سلولی، امیری از اشراف بنی‌سلول بود که عبیدالله بن حبحاب، امیر افریقیه و مغرب، او را به امارت‌ اندلس گماشت. او در سال ۱۱۹ ق به آن‌جا وارد شد و به جهاد پرداخت تا این‌که به «اربونه» رسید و پس از فتح آن «جلّیقه و بنبلونه» را نیز فتح کرد. او در این نبردها، اسیران را نمی‌کشت، بلکه اسلام را برایشان عرضه و عبادت بت‌ها را برای او زشت جلوه می‌داد. با این روش، بسیاری به‌دست او اسلام آوردند. مورخان درباره پایان فرمان‌روایی‌اش اختلاف نظر دارند. برخی گویند: در «بلاط الشهداء» کشته شده است و برخی قائلند که مردم‌ اندلس به تحریک عبدالملک بن قطن بر او شوریده و وی را در سال ۱۲۳ ق خلع کردند و او پس از مدت کوتاهی در قرطبه درگذشت.

۲ - پانویس


 
۱. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۲۴۰.    
۲. ابن اثیر، علی بن ابی‌الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۵، ص۱۹۲.    
۳. ابن اثیر، علی بن ابی‌الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۵، ص۲۵۰.    
۴. ابن عذاری مراکشی، احمد بن محمد، البیان المغرب فی اخبار الملوک الاندلس و المغرب، ج۲، ص۲۹.    
۵. ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد، تاریخ ابن خلدون، ج۴، ص۱۱۹.    


۳ - منبع



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۳۱۸.





آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.